Boek review : The fault in our stars !!
Ik ben eindelijk weer lekker aan het lezen! Het gaat echt met vlagen, maar de laatste weken zit ik er weer helemaal in. Vandaag review ik The Fault In Our Stars !!
The Fault In Our Stars – John Green
Hazel is een meisje en heeft kanker. Drie jaar geleden werd haar leven opgegeven, maar door nieuwe medische wonderen heeft ze nu nog een onbepaalde tijd om te leven. Haar moeder dwingt haar naar een kanker-praatgroep te gaan, omdat ze niet wil dat haar dochter alleen maar in bed ligt en America’s Next Top Model kijkt. Daar ontmoet ze Augustus, wie al een tijd in remissie is. Hij is zijn been kwijtgeraakt, maar zijn kanker is ook weg. Er is gelijk een enorme aantrekkingskracht tussen de twee, maar Hazel wil hem niet belasten met het feit dat ze binnenkort sowieso een keer doodgaat. Ze besluit hun vriendschap daarom niet naar een nieuw niveau te brengen. Wel deelt ze met hem haar favoriete boek: An Imperial Affliction. Het is een geweldig boek, maar het eindigt midden in een zin en Hazel en Augustus zijn beiden razend benieuwd hoe alles nou echt afloopt en wat er met de personages gebeurt. Daarom besluiten ze af te reizen naar Amsterdam, waar de schrijver woont, om daar achter meer antwoorden te komen.
Dit boek is echt enorm gehyped. Ineens zag ik dat iedereen het had gelezen en het kwam ietsje te vaak terug op WeHeartIt en Tumblr foto’s. Toch was ik enorm benieuwd, omdat ik John Green tof vind. Hij vlogt ook op YouTube en aangezien ik zijn video’s weleens kijk wilde ik zijn boek ook graag lezen. Omdat ik hoorde dat er veel humor in zat besloot ik het boek in het Engels te lezen, omdat grappen in de oorspronkelijke taal toch bijna altijd beter overkomen.
Wat me direct opviel was de schrijfstijl van Green. Het is geen makkelijk taaltje, maar ook zeker niet te moeilijk. Hij beschrijft dingen onwijs gedetailleerd en ook Hazel en Augustus praten anders dan de gemiddelde jongeren. Ze zijn beiden geïnteresseerd in literatuur en gebruiken dan ook woorden die ik zelf nog nooit in de mond genomen heb. Dat was in het begin even wennen, want het was 1. niet mijn moedertaal en 2. ook nog eens anders dan ik gewend ben. Na een tijdje zat ik er echter helemaal in en genoot ik van de manier hoe de personages praatten. Door deze schrijfstijl leer je de mensen in het boek juist een stuk beter kennen en komen grappen ook beter over. Want dat is het namelijk ook: grappig. Ik heb een paar keer hardop gelachen en dat doe ik niet vaak bij een boek.
Naast grappig is het boek natuurlijk ook zwaar en verdrietig. Hazel is ongeneesbaar ziek en Augustus is herstellende van een zware periode. Er komen in het boek nog meer personages voor met kanker, omdat ze naar die praatgroep gaat en daar mensen leert kennen. Toch vind ik dat John Green het onvoorstelbaar luchtig brengt. Af en toe zit er een rauw stukje tussen waar echt de waarheid naar voren komt en er niet omheen gedraaid wordt, maar ik had geen moeite met het lezen ervan en de afwisseling tussen verdriet en humor is gelukkig erg groot.
Wat ik enorm leuk vond was dat een deel van het boek zich afspeelt in Amsterdam. Ik kom tegenwoordig vrij vaak in Amsterdam en ik heb er nog nooit over nagedacht hoe het moet zijn voor buitenstaanders. John Green heeft zelf ook een tijdje in de stad gewoond en kon dus perfect omschrijven hoe het is voor een Amerikaan uit een moderne stad om in de binnenstad van Amsterdam te komen en alle oude gebouwen te zien. Dat kleine stukje herkenbaarheid vond ik echt heel tof en dat maakte ook dat ik nog meer plezier had in het lezen van het boek.
Ik ben blij dat velen van jullie me gewaarschuwd hebben voor het einde van het boek. Ik wist wel dat er iets verdrietigs aan zat te komen, maar dat ik zo hard moest huilen had ik niet verwacht. Ik lees normaal vaak in de trein en ik was hier blij dat ik het laatste deel gewoon in m’n bedje heb gelezen. Ik huilde tranen met tuiten, maar dat was alleen maar een goed teken. Ik leefde zo enorm met de personages mee en ik voelde het verdriet wat naar voren werd gebracht in het boek. Het heeft me écht meegesleept. Daarom zou ik dit boek ook aan iedereen aanraden. Je wordt echt in het verhaal van Hazel en Augustus getrokken en wil de antwoorden waarnaar zij zoeken ook weten. Hoewel het boek erg gehyped wordt zou ik mijn favoriete boek ever noemen ! Zeker een aanrader. Ik ben ook naar de film gaan kijken !! het was zo ontroerend ! je werd echt meegesleept in het verhaal ! Ik ga nu weer ff een hipster spelen , maar het boek was beter dan de film !!
Fashion Zoë
xxx
